Το Hard Rock’s Oyster Bar σερβίρει παχουλά μισά κοχύλια όλο το χρόνο

Η συμβατική σοφία προειδοποίησε κάποτε να μην τρώτε στρείδια σε μήνες χωρίς R στα ονόματά τους. Αλλά τα συνηθισμένα δεν μετράνε πια, όπως λέει το τραγούδι, και τα δίθυρα σερβίρονται στο μισό κέλυφος στο Oyster Bar στο Hard Rock Hotel τον Ιούνιο το απέδειξε.

Το Oyster Bar άνοιξε τον Φεβρουάριο κοντά στο ακόμα νεότερο MB Steak στο Hard Rock, όπου ο πρώην σεφ του Glutton, Bradley Manchester είναι εκτελεστικός σεφ. Είναι ένα μινιμαλιστικό μέρος που ακολουθεί την παράδοση των προγόνων του, μόλις 16 θέσεις γύρω από έναν πάγκο σε σχήμα U σε έναν χώρο με μοτίβο διακόσμησης από πίνακα κιμωλίας και ανοξείδωτου χάλυβα.

Αν και η συμβουλή R φαίνεται ανόητη στην επιφάνειά της, είχε νόημα όταν συνειδητοποιήσατε ότι ο Μάιος έως τον Αύγουστο είναι οι πιο καυτοί μήνες στο Βόρειο Ημισφαίριο. Οι μεταφορές δεν ήταν πάντα τόσο εξελιγμένες όσο είναι τώρα, και η ναυτιλία μεταξύ των ημισφαιρίων-μαζί με την ανάπτυξη της καλλιέργειας θαλασσινών-επιτρέπουν την απόλαυση όλο το χρόνο. Τα στρείδια γεννούν επίσης το καλοκαίρι, πράγμα που σημαίνει ότι η προσφορά γίνεται λίγο λεπτή όταν επικεντρώνονται σε ασήμαντα θέματα όπως η επιβίωση του είδους.

Τα στρείδια καλλιεργούνται εδώ και αρκετά χρόνια στο νησί Prince Edward στον ανατολικό Καναδά, μία από τις τρεις πηγές ανατολικής και δυτικής ακτής των φρέσκων μαλακίων στο Hard Rock's Oyster Bar πρόσφατα. Η μισή ντουζίνα (16 $), που συγκλονίστηκε από έναν μάγειρα λίγα μέτρα μακριά, ήταν εντυπωσιακά παχουλή, φρέσκια στο σημείο να είναι σχεδόν τραγανή και ευλογημένη με το λαμπερό φιλί της θάλασσας. Σερβίρονται με μινιόν, το μείγμα κρεμμυδιού και ξιδιού που παρείχε μια ελαφριά αλλά αποτελεσματική αντίστιξη γεύσης, συν σάλτσα κοκτέιλ και ένα φλιτζάνι χρένο.

Τα ψητά τηγάνι έχουν γίνει ένα πρότυπο για στρείδια, και το Hard Rock διέπρεψε και εδώ. Ένα ψητό τηγάνι με γαρίδες (19 $, καβούρι, αστακός και all-in επιλογές επίσης) ήρθε σε ένα βαθύ μπολ με πέντε μεσαίου μεγέθους, σφιχτές και γλυκές γαρίδες, σε ένα λουτρό που ανέβασε την ένταση του πολτού του είδους μια επιδέξια ισορροπία ντομάτας και κρέμας. Το υγρό που μοιάζει με ζωμό απέκτησε ουσία από λευκό ρύζι στον ατμό που σερβίρεται ξεχωριστά.

Το Linguine and clams ($ 19) είναι συνηθισμένο στη Νότια Νεβάδα, αλλά όχι έτσι. Το προφανώς σπιτικό λιγκουίνι ήταν ένα άξιο θεμέλιο για τους χυμώδεις μικρούς λαιμούς, που συμπληρώθηκε από μια γενναιόδωρη ποσότητα ψιλοκομμένων αχιβάδων και ήταν όλα βουτηγμένα σε μια βουτυρένια σάλτσα λευκού κρασιού με αρκετό σκόρδο για να συμπληρώσουν τις αχιβάδες χωρίς να τους συντρίψουν.

Και μια λαγνιαπέ, που έφερε νωρίς: Παχιά, υπερμεγέθη σπιτικά πατατάκια με επικάλυψη αλατιού και ξιδιού. Δοκίμασαν άλμη, προκαλώντας περαιτέρω μια εμπειρία στην παραλία.

Δεν υπάρχει ωκεάνιο αεράκι ή ήχος κυμάτων που χτυπούν την ακτή, αλλά με τα φρέσκα θαλασσινά του Oyster Bar, είναι εύκολο να ονειρευτείτε παραθαλάσσια καλοκαίρια.